Λάθε Βιώσας

Κέντρο Τεχνών Κίμωνος / Κανονισμός

​

*

​

1.  Στους χώρους του Κέντρου, ζούμε και εργαζόμαστε δ ι α κ ρ ι τ ι κ ά∙ για κανέναν λόγο δεν φωνάζουμε και δεν θορυβούμε∙ σεβόμαστε τα υπόλοιπα μέλη – δασκάλους, σπουδαστές, ομοτέχνους. Αν η εργασία μας απαιτεί να προκληθεί θόρυβος, ενημερώνουμε προηγουμένως και φροντίζουμε ώστε η διάρκεια να περιοριστεί στο απολύτως απαραίτητο διάστημα. 

2.  Στο Κέντρο, αρχή της φιλίας και θεμέλιο του οίκου αποτελεί η ευγένεια: η οποιασδήποτε φύσεως συμμετοχή μας στις δραστηριότητες του Κέντρου, θα πρέπει να ισοδυναμεί με τη μύησή μας στην αριστοκρατία του πνεύματος.

3.  Τον κώδικα αρχών και αξιών, στη βάση του οποίου ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Τεχνών Κίμωνος, συγκροτούν τα παρακάτω στοιχεία: αφοσίωση, αίσθηση της αποστολής, αυταπάρνηση, ακεραιότητα, ανάληψη της ευθύνης, εντιμότητα, επαγγελματισμός, πάθος και απέραντη σοβαρότητα. Σε αυτό τον κώδικα καλούνται να ανταποκριθούν τα μέλη και οι φίλοι του Κέντρου.

4.  Το σπουδαιότερο έργο τέχνης, στο Κέντρο Τεχνών Κίμωνος, είναι το ίδιο το Κέντρο, οι εγκαταστάσεις, τα εργαστήρια, οι εξωτερικοί χώροι∙ φροντίζουμε να τους διατηρούμε καθαρούς, τηρώντας στοιχειώδεις αρχές ασφάλειας και υγιεινής, εντός και εκτός του κτηρίου: τα υλικά και τα εργαλεία φυλάσσονται στη θέση τους μετά το πέρας της εργασίας∙ οι δάσκαλοι και οι σπουδαστές σέβονται τον χώρο ευθύνης τους: τον καθαρίζουν και τον τακτοποιούν μετά το πέρας του μαθήματος∙ κανένα μέλος ή φίλος του Κέντρου δεν προβαίνει στο αδιανόητο, να πετάξει αποτσίγαρα ή σκουπίδια στον κήπο∙ κανένα μέλος ή φίλος του Κέντρου δεν εγκαταλείπει τον χώρο (εντός και εκτός του κτηρίου) σε ακαταστασία: τα σκεύη που χρησιμοποιούμε (ποτήρια, φλιτζάνια κτλ.) τα επιστρέφουμε στην κουζίνα, όπου και τα πλένουμε, ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν οι υπόλοιποι, χωρίς να πρέπει να καθαρίσουν για δικό μας λογαριασμό∙ αδειάζουμε και σκουπίζουμε τα τασάκια στον εξωτερικό κάδο, και ουδέποτε αφήνουμε γεμάτα τασάκια μέσα στα εργαστήρια του Κέντρου∙ φροντίζουμε ιδιαιτέρως τον χώρο της τουαλέτας, έχοντας υπόψη ότι κάποιος άλλος θα καθαρίσει για εμάς – κατά συνέπεια: όποιος αρέσκεται να ζει ως “ακατάστατος καλλιτέχνης”, μπορεί να το κάνει στο σπίτι του. Το Κέντρο δεν ανήκει στους καλλιτέχνες, αλλά στην Τέχνη.

5.  Στο Κέντρο δεν ζούμε και δεν εργαζόμαστε εις βάρος των άλλων, αλλά υπέρ τους. Όσοι δεν είναι διατεθειμένοι να λειτουργήσουν σε αυτό τον άξονα, δεν έχουν θέση στο Κέντρο.

6.  Η ακρίβεια και η συνέπεια είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για τη λειτουργία του Κέντρου: το πρόγραμμα εργασίας είναι κυριολεκτικώς ι ε ρ ό. Τα μέλη (δάσκαλοι, σπουδαστές, συνεργάτες) δεν παραβιάζουν το καθορισμένο ωράριο (αργοπορίες, απουσίες κτλ.), παρά μόνον όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Σε τέτοια περίπτωση, ενημερώνουμε εγκαίρως, και φροντίζουμε να αναπληρώσουμε την απώλεια, χωρίς να προκαλέσουμε οποιαδήποτε ταλαιπωρία (αλλαγή προγράμματος κτλ.) στα υπόλοιπα μέλη.

7.  Τα μέλη του Κέντρου καλούνται να αποφεύγουν κάθε είδους κουτσομπολιό για καλλιτέχνες εκτός Κέντρου, αλλά και για τις ποικίλες σχολές καλών τεχνών, στην Πάφο ή αλλού, για τους δασκάλους, τους σπουδαστές τους κτλ. Στο Κέντρο, απαγορεύεται αυστηρώς η καταλαλιά.

8.  Τα μέλη του Κέντρου οφείλουν να συνεχίζουν την εξάσκησή τους και πέρα από τις καθορισμένες ώρες εργασίας και μαθήματος, μελετώντας θεωρητικά κείμενα, εντρυφώντας σε κάθε μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, ακονίζοντας την ευαισθησία και εκλεπτύνοντας και διευρύνοντας την πνευματική τους εμβέλεια. Στο Κέντρο δεν “κάνουμε το χόμπι μας” – στο Κέντρο εξασκούμε έναν άλλο τρόπο ζωής, ο οποίος περιγράφεται και στον παρόντα κανονισμό. Όποιος προτιμά έναν διαφορετικό τρόπο, είναι απολύτως ελεύθερος να τον αναζητήσει και να τον εφαρμόσει, αρκεί να είναι σε έναν διαφορετικό τόπο.

9.  Το Κέντρο δεν είναι προσωπικό εργαστήρι κανενός, αλλά ο ανοικτός χώρος στον οποίο συνυπάρχουν όλα τα μέλη, και ο οποίος υπάγεται σε κοινούς και αυστηρούς κανόνες χρήσης και συμπεριφοράς: οι προσωπικές, παντός είδους ιδιορρυθμίες, προτιμήσεις και παραξενιές, δεν έχουν θέση στους χώρους του Κέντρου.

10.  Στον χώρο του Κέντρου απαγορεύεται η επιπολαιότητα: κάθε ερασιτεχνισμός της υπάρξεως, οφείλει να διακόπτεται στην αυλόπορτα του κτηρίου. Στο Κέντρο υπάρχουμε επαγγελματικά, διότι το έργο, όπως και το εργαστήρι μας, είναι η Γη της Επαγγελίας.

*

​

Οι άνθρωποι έχουν βρει για το κάθε τι την ευκολότερη (συμβατική) λύση, την ευκολότερη απ’ όλες τις εύκολες λύσεις. Είναι, ωστόσο, φανερό, πως πρέπει να στεκόμαστε στο Δύσκολο∙ κάθε ζωντανή ύπαρξη σ’ αυτό στέκεται. […] Λίγα πράγματα ξέρουμε∙ όμως, για το ότι πρέπει να στεκόμαστε στο Δύσκολο, θα ’μαστε πάντα σίγουροι. Είναι γόνιμη η μοναξιά, επειδή είναι δύσκολη. Ένας παραπάνω λόγος για να επιχειρήσουμε κάτι, πρέπει να ’ναι η δυσκολία που αυτό παρουσιάζει. Γόνιμος είναι κι ο έρωτας: επειδή κι ο έρωτας είναι δύσκολος. Έρωτας του ανθρώπου για τον άνθρωπο: ίσως αυτό να ’ναι το δυσκολότερο απ’ όσα μας έταξεν η μοίρα, το πιο απόμακρο, η τελευταία δοκιμασία, το έργο που όλα τ’ άλλα δεν είναι παρά προετοιμασία και προπαρασκευή του. Γι’ αυτό και οι νέοι -που είναι “αρχάριοι” στο κάθε τι- δεν ξέρουν ακόμα ν’ αγαπούν: πρέπει να διδαχτούν τον έρωτα. Με όλο τους το είναι, με όλες τους τις δυνάμεις συμμαζεμένες γύρω στην ερημική φοβισμένη καρδιά τους, που οι χτύποι της ψηλώνουν ολοένα, πρέπει να μάθουν ν’ αγαπούν.

Rainer Maria Rilke